Baza

Zawiązkiem pułku 1-go strzelcówkonnych było powstanie łęczyckie, którego jeden pluton brał udział w bitwie pod Pułtuskiem.

Przed kampanią 1809 roku pułk miałstanowisko w Piasecznie i okolicach. Jeden pluton pułku odznaczył się w bitwie pod Rożkami podczas tejkampanii.

Bitwa

6 i 7 czerwca pułk walczył pod San­domierzem.

Bitwa

Walczył pod Wrzawami

Na Podole

a d. 21 tego miesiąca jedna kompania była wysłana do od­ działu szefa szwadronu Strzyżewskiego, mającego wzniecić powstanie na Podolu austryackiem.

Utarczka z kozakami Płatowa

Pułk ten był jednym z najpiękniejszych i najlepiej wyćwiczonych w jeździe Księstwa Warszaw­skiego. Dnia 30 czerwca 1812 roku przeszedł naczele jazdy polskiej Niemen pod Grodnem po pomyśl­ nej utarczce z kozakami Płatowa.

Porażka

Dnia 14 lipca pod Romanowem pułk, wysłany o dwie mile przed korpusem na rozpoznanie bez żadnego wsparcia, ujrzał się nagle otoczony przez 5000 jazdy nieprzyjacielskiej; musiał się przez nią przebijać i pędzony był bez odpoczynku przez półtorej mili. Pułk ten tak piękny stracił około 270 żoł­ nierzy, mało co ubitych, najwięcej ranionych i wziętych w niewolę; w liczbie ostatnich był major Mon­tresor.

Kutuzow

Podczas zaczepnej kampanii nie był już czynny i pozostał w Smoleńsku dla utrzymywania posterunków między postępującą ku Moskwie armią i Litwą; w czasie odwrotu wszedł znowu na linię bojową w liczbie 500 koni. «W październiku pułk ten odznaczał się swoją porządną jeszcze postawą — pisze generał Weyssenhoff — chociaż wychodził z najtrudniejszej i najniebezpieczniejszej wyprawy z korpusu marszałka Neya, który oddzielony od armii z 6000 piechoty i 300 konnicy Przebendowskiego, przebił się przez 80.000  armię Kutuzowa i połączył się z główną kwaterą.

Relokacją

roku 1813 w Zittau wcielono do pułku 1-go kadry pułku 5-go i część 4-go strzelców pod komendą pułkownika Kurnatowskiego. Uzbrojenie i ubranie było bardzo niekompletne: na początku kampanii miał.jeździec tylko pałasz i jeden pistolet, a tylko pierwsze szeregi miały karabinki; ubranie wielu ludzi składało się tylko z kaszkieta, kurtki szaserskiej i rajtuzów, które często płócienne szarawary zastępowały. Ofiarność i gorliwość oficerów i pułkownika zapobiegały w części nędzy. Przy rozpoczęciu kroków wojennych pułk otrzymał z zakładów z Drezna płaszcze, koszule i rajtuzy i został uzbrojony lancami.

Rumburg

Stanowiąc brygadę z pułkiem 3-cim ułanów, brał czynny i świetny udział w potyczkach pod

Rumburg (d. 17 sierpnia)

Kirschenstein

Stanowiąc brygadę z pułkiem 3-cim ułanów, brał czynny i świetny udział w potyczkach pod

Kirschenstein (19-go) z huzarami austryackimi

Seidenberg

Seidenberg (31-go) z dragonami rosyjskimi,

Haesslich

Haesslich (22 września)

gdzie się odznaczył kap. Jezierski,

Altenburg

a pod Altenburg (2 października) szef szwadronu Madaliński,

Penig

Penig (7-go)

Wachau

pod Wachau (16-go) szasery wzięli do niewoli w przytomności króla Neapolitańskiego 600 piechoty węgierskiej oraz rozbili pułk kirasyerów austryackich. Przewagi te drogo jednak były opłacone: pułk miał przeszło 120 ludzi niezdolnych do boju, z 11 kapitanów, których pułk liczył, pozostało tylko pięciu w szeregach.

stan

Stan pułku dnia 14 listopada 1814 roku był następujący: 1 pułkownik, 2 majorów, 2 podpułko­ wników, 14 kapitanów, 8 poruczników, 10 podporuczników, 91 podoficerów, 256 żołnierzy; ogółem 37 oficerów i 347 podoficerów i żołnierzy.